Ξύπνησα νωχελικά από το γνώριμο φθινοπωρινό ήχο της βροχής, πρωτοβρόχια σκέφτηκα κάπου εδώ τελειώνει και το φετινό καλοκαίρι και ξεκινά η προετοιμασία για ένα χειμώνα που αναμένεται σχετικά δύσκολος. "Στην διαδρομή για την δουλειά το τοπίο μου χάρισε αναπάντεχα μια από πιο όμορφες εικόνες του, οδηγώντας κατά μήκος της παραλιακής οδού σύννεφα είχαν σκεπάσει τον ουρανό και το γκρίζο κυριαρχούσε παντού που σε συνδιασμό με την θάλασσα συνέθετε μια πολύ όμορφη αλλά μελαγχολική εικόνα, στο βάθος όμως σαν μια χαραμάδα υπήρχε ένα αμυδρό φως, μια ακτίνα ενός φθινοπωρινού ήλιου προσπαθούσε να απόδράσει από την παγίδα που της είχαν στήσει τα σύννεφα. Σταμάτησα στην άκρη και για δυο λεπτά καθόμουν και παρατηρούσα τον ορίζοντα με το μυαλό μου να προσπαθεί να αδειάσει από σκέψεις και προβληματισμούς καμιά φορά και εκεί που όλα είναι γκρίζα υπάρχει κάπου μια ηλιαχτίδα ... ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου