Πάντα με γόητευε η έννοια του χρόνου και ο τρόπος με τον οποίο κυλά στο διάβα της ζωής μας αφήνοντας πάντα ανεξίτηλα τα σημάδια του.. Είναι τόσο σχετικός ο ρυθμός του όμως που πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσα γρήγορα περνάνε τα χρόνια και εκεί που κάποτε συνόδευες την μικρή σου αδερφή στα πρώτα της σχολικά βήματα, έφτασε η στιγμή για το δικό της ξεκίνημα στην ζωή πλαι στον άνθρωπο που επέλεξε να μοιραστεί τα όνειρα της. Ο καιρός περνάει το ρολόι της ζωής δεν γυρίζει πίσω αρκεί τις στιγμές που ζούμε να τις κάνουμε μοναδικές.. Είναι πολύ όμορφο να βρεις τον άνθρωπο που μπορείς να μοιραστείς τις σκέψεις σου να του " χαρίσεις" μερικά από τα δικά σου όνειρα στηρίζοντας κάθε προσπάθεια για να την επίτευξη και των δικών του ονείρων.. Το πέρασμα του χρόνου χωρίς όνειρα είναι μάταιο, σαν πίνακας που λησμόνησαν να βάλουν χρώματα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου